Τρίτη 14 Απριλίου 2009
Πάρκινγκ στην Άρτα: Μια πραγματική Γκουέρνικα.
Παρατηρήστε λοιπόν. Προσέξτε την υπέρτατη αρμονία των παρκαρισμένων οχημάτων και πόσο ιδανικά εκπροσωπεί την συμπαντική ισορροπία. Φίλε που μου έστειλες την φωτογραφία, πινέλο είχες, όχι φωτογραφική μηχανή!
Όμως προσέξτε και τον βαθύ συμβολισμό. Εδώ πρόκειται για μια μικρογραφία της εξαίσιας Αρτινής πραγματικότητας. Παρατηρήστε κατ' αρχάς το σημείο παρκαρίσματος, το οποίο είναι η στάση των αστικών λεωφορείων. Στη συνέχεια παρατηρήστε το κόκκινο όχημα, παρκαρισμένο όχι απλά στη στάση, αλλά έξω στον δρόμο. Το κόκκινο, συμβολίζει την αντίδραση στο σύστημα, στις γραμμές του κατεστημένου, και στη συγκεκριμένη περίπτωση, τις γραμμές του αστικού.
Στη συνέχεια, βλέπουμε την παρέμβαση των media. Πανταχού παρόντες, οι εκπρόσωποι των τοπικών τηλεοπτικών μέσων, δεν χάνουν ποτέ χρόνο με το συμβατικό παρκάρισμα. Ίσως κάποιοι πουν ότι παρακωλύουν την κίνηση, όμως η ενημέρωση δε μπορεί να περιμένει. Και τους ευχαριστούμε και αυτούς για τα δυναμικά και καυστικά ρεπορτάζ τους. Χαλάλι το κυκλοφοριακό που προκαλείτε.
Φυσικά, μια νότα μελαγχολίας τιτιβίζει στα μυαλά μας, καθώς βλέπουμε την Ρολς Ρόυς από πίσω, σε μια γωνία που θα έκανε τον Πυθαγόρα να το ρίξει στην Μεθαδόνη. Εδώ η συγκίνησή μας για τον Αμερικάνο μετανάστη που γκύρισε στο Ελλάντα για να περάσει τα τελευταία years της ζωής του, μας κάνει να ξεχνούμε το παράδοξο του παρκαρίσματος. Άξιος.
Όπως είπα, ένα έργο τέχνης.
Σάββατο 4 Απριλίου 2009
Φταίει ο ΟΤΕ.
33% ντροπή δική τους, 33 όλων αυτών που τα βλέπουν καθημερινά και αντί να τους συμμορφώσουν κάνουν τον Κινέζο μικροπωλητή και άλλα 33 σε μας που τους πληρώνουμε (όλους τους παραπάνω). Μένει βέβαια και 1% το οποίο και θα κληρωθεί σε ειδική εκδήλωση, ίσως στην επόμενη που θα γίνει στο Μέγαρο, μετά την τεράστια επιτυχία της προηγούμενης.
Αν αναρωτιέστε πάντως, υπήρχε άδεια θέση στο parking τους. Όλοι όσοι θα τολμούσαν να παρκάρουν άλλωστε, θα το ξανασκεφτούν μετά τις καρφωτικές που έφαγαν.
Πέμπτη 2 Απριλίου 2009
Νέες φανταστικές διηγήσεις πραγματικών εικόνων.
-Μπαμπάκα, γιατί παρκάραμε στην θέση για άτομα με ειδικές ανάγκες;
- Γιατί κακό είναι? Δεν κατάλαβα!
- Μα η δασκάλα στο σχολείο μου είπε ότι πρέπει να δίνουμε προτεραιότητα και γενικά να προσπαθούμε να διευκολύνουμε την ζωή αυτών των ανθρώπων.
-Γιατί;
- Γιατί πατέρα δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες με εμάς, είναι περιορισμένοι, κι εμείς σαν δυνατότεροι, πρέπει να τους βοηθάμε, να τους διευκολύνουμε.
- Γι’ αυτό δίνω τα ωραία μου λεφτά; Για να σου μαθαίνουν μαλακίες; Τέλος πάντων να σου εξηγήσω κάποια πράγματα. Η ζωή αγόρι μου δεν είναι εύκολη, δεν πρέπει να πηγαίνεις με τον σταυρό στο χέρι. Πάρε εμένα για παράδειγμα, πως έγινα αυτό που είμαι; Μεγάλος και τρανός; Υπαλληλάρα της εφορίας; Με την αξία μου; Όχι βέβαια, κατουρημένες ποδιές φιλήσαμε κι εγώ και ο μακαρίτης ο παππούς σου, σαρανταδύο άτομα πετάξαμε έξω, που είχαν περισσότερα προσόντα από εμένα. Έτσι πρέπει να σκέφτεσαι κι εσύ για να πάς μπροστά παιδί μου.
- Και τι σχέση έχει αυτό με το παράνομο παρκάρισμα μας;
- Θα σου εξηγήσω, αλλά πρώτα να σου πώ πως το παράνομο είναι σχετικό. Παράνομος είσαι όταν σε πιάσουν κι εμένα δεν με πιάνει κανένας. Ποιος τολμάει άλλωστε να γράψει εφοριακό? Κι αν γίνει κάποια στιγμή κατά λάθος, με το που θα καταλάβουν ποιος είμαι θα μου κάνουν υποκλίσεις. Όχι παίζουμε!
- Ναι, αλλά δεν μου απάντησες. Τι σχέση έχει η τάση εσένα και του παππού με την κοπρολαγνεία και το σημερινό παρκάρισμα;
-Μην βιάζεσαι, θα σου πώ, και ο όρος κοπρολάγνος είναι υπερβολικός κάπως, αν και δεν με πειράζει, μάλλον έχω κάνει και χειρότερα, τέλος πάντων να σου εξηγήσω. Αν ο σακάτης, που κατά την άποψη σου έχει δικαίωμα να έχει δικιά του θέση, ήταν γερός σαν εμένα, δεν θα πάρκαρε όπου του γούσταρε;
-Μα πατέρα!!!!
-Περίμενε να ολοκληρώσω (πάντα ήθελε να το πεί αυτό, δίνει έναν βουλευτικό αέρα στην συζήτηση). Δεύτερον, αν δεν έπιανα εγώ αυτήν την θέση, δεν θα πάρκαρε κάποιος άλλος; Γιατί να είμαι εγώ το κορόιδο; Επίσης τρίτο και σημαντικότερο, τι βλέπεις μπροστά; Εκεί στο πεζοδρόμιο?
-Ένα αυτοκίνητο, που δεν αφήνει κανέναν να περάσει.
-Ωραίααα!!! Λοιπόν, ας υποθέσουμε, ότι δεν πάρκαρε κανένας σε αυτήν την θέση, ήμασταν δηλαδή όλοι χαζοί και ο σακάτης ερχόταν ωραία-ωραία με το αυτοκινητάκι του και την άραζε. Μετά που θα πήγαινε, αφού το πεζοδρόμιο είναι κατειλημμένο και αυτός αν δεν είναι εποχούμενος στην αναπηρική του καρέκλα πως την λένε, που δεν μπορεί να περάσει από το πεζοδρόμιο με τίποτα, θα είναι κανάς κουτσός και δεν θα μπορεί να κάνει σάλτα όπως εμείς, άρα! Τι να την κάνει την θέση? Καλύτερα δεν είναι να καθίσει στο σπίτι του και να ψοφολογήσει με την ησυχία του, να έχουμε κι εμείς καμιά θέση παραπάνω που είμαστε γεροί και μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε;
-Έτσι όπως το θέτεις πατέρα…τι να πω, νομίζω ότι είσαι εντελώς αγροίκος, κομπλεξικός και επικίνδυνα ηλίθιος.
- Όχι και ηλίθιος, τα άλλα εντάξει! Αν ήμουνα ηλίθιος, τωρα θα είχα παρκάρει στου διαόλου την μάνα και θα περπάταγα .Χα χα χα!!!
Σωστός ο "Γιαούρης" ε;;
Κυριακή 29 Μαρτίου 2009
Τα Φώτα της Πόλης δεν κλείνουν ποτέ!
Ευχαριστούμε τον ανήσυχο φίλο που μας έστειλε το ανήσυχο video και που βρέθηκε να τραβήξει αυτό που είδαμε κι άλλοι με τα μάτια μας αλλά δεν είχαμε κάμερα μαζί.
Άντε και εις ανώτερα!!
Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009
Say Cheese!!!
Έχετε υπέροχες εικόνες ή βίντεο από την εξίσου υπέροχη πόλη μας σαν αυτές που παρουσιάζει το Thisisarta; Έχετε καταγράψει μοναδικές στιγμές υποδειγματικής κουλτούρας που θα θέλατε να μοιραστείτε με την ανθρωπότητα, μήπως μάθουν κάτι και οι βάρβαροι; Μαζέψτε τα και στείλτε τα στο thisisarta@gmail.com μαζί με μια περιγραφή του περί τίνος πρόκειται. Βοηθήστε την πόλη μας να γίνει η επόμενη πολιτιστική πρωτεύουσα της Αφρικής!
Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009
Περί ειδικών θέσεων Νο3 (κάτι σαν το Lord Of The Rings ένα πράμα).
Τουλάχιστον έχω και μια τελευταία παρηγοριά, όσο διεστραμμένη κι αν ακούγεται... Να πηγαίνω στο μάρκετ και να ψωνίζω τα πράγματα του σπιτιού, έστω και με δυσκολία. Μου προσφέρει ένα συναίσθημα προσωπικής αξίας... Ευτυχώς έχουν προνοήσει οι άνθρωποι να βάλουν και χώρο παρκαρίσματος ειδικά για μας που περνάμε δύσκολα.
Ας μπω λοιπόν στο αμαξάκι μου κι ας πάω να πάρω λίγα πράγματα για το σπίτι. Να νιώσω άνθρωπος ρε παιδί μου! Να πιστέψω έστω και για λίγο ότι δεν είμαι εντελώς για πέταμα! Βουρ λοιπόν!
Ή μήπως όχι;
Ειδικών θέσεων συνέχεια.
-Παρακαλώ;
-Ρε συ! Δε μπορώ να καταλάβω τι γίνεται σε αυτή την πόλη! Καλά, δε βλέπεις την πινακίδα;
-Ποια, αυτή την μπλε με το καθιστό ανθρωπάκι;
-Αυτή την...ναι, αυτή! Δε ξέρεις τι σημαίνει;
-Πως δε ξέρω. Με την πρώτη τα πέρασα τα σήματα. Είναι θέση πάρκινγκ για άτομα με ειδικές ικανότητες.
-Φοβερό! Και παρόλο που το ξέρεις δηλαδή, εξακολουθείς να το έχεις εδώ παρκαρισμένο;
-Ναι. Δε καταλαβαίνω ποιο είναι το πρόβλημά σου.
-Το βασικό πρόβλημα είναι ο εγωισμός. Δε μπορείς να σκεφτείς ότι αυτοί οι ταλαίπωροι με τις ειδικές ικανότητες, ίσως να θέλουν να ξεσκάσουν κάνοντας μια νυχτερινή βολτίτσα και στηρίζονται σε μια τέτοια θέση σαν αυτή που έχεις καταλάβει;
-Γιατί ρε φιλαράκο; Και μεις άτομα με ειδικές ανάγκες είμαστε.
-Παρακαλώ;
-Τι παρακαλάς; Ορίστε λοιπόν. Να η μέρα μου. Ξυπνάω το πρωί πριν τον κόκκορα, έχω μια γυναίκα που μάλλον με απατάει, κάτι παιδιά που όταν γυρνάνε βρωμάνε μπάφους και κατσαρίδες στη γωνία. Αυτά τα βλέπω πρωί-πρωί.
-Και;
-Ε, και στη συνέχεια πάω για δουλειά. Το αφεντικό μου ρίχνει ότι Χριστοπαναγία έχει το Πατριαρχείο, και όλα αυτά για ένα μισθό της πλάκας, χωρίς ένσημα. Φυσικά εγώ κάνω μόκο γιατί είναι και δύσκολοι οι καιροί και που να βρω κι άλλη δουλειά (είμαι και άχρηστος γενικώς).
-Και αυτό πως δικαιολογεί το παρκάρισμα;
-Ε, ρε φιλαράκο! Βρίσκω και γω μια διέξοδο το βράδυ, για ένα καφέ με τους φίλους (το ίδιο losers σαν εμένα). Εκτός του ότι δεν βρίσκω πουθενά να παρκάρω για να προλάβω την περατζάδα στην πλατεία, αυτό το παρκάρισμα με κάνει να νιώθω και ισχυρός απέναντι στους σακάτηδες. Νιώθω σαν να είμαι το αφεντικό μου για να πω την αλήθεια.
-Δηλαδή ο σεβασμός προς τον συνάνθρωπο δεν σε απασχολεί σε αυτή την περίπτωση;
-Ο ποιος; Προς ποιον;
-Καληνύχτα σας.
-Στο καλό φιλαράκο. Παρακάτω έχει κι άλλη θέση για σακάτηδες αν δε βρίσκεις να παρκάρεις.
Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009
Η αναπηρία δεν είναι μόνο σωματική.
-Ρε μάστορα!
-Τρέχει κάτι;
-Ναι ρε μάστορα, τρέχει! Γιατί πάρκαρες στη θέση των αναπήρων;
-Γιατί ρε; Είσαι μήπως ανάπηρος και θέλεις να παρκάρεις;
-Ανάπηρος δεν είμαι, όμως το βρίσκω ντροπή να παίρνεις τη θέση που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κάποιος που τη δικαιούται. Και στην τελική, τόση ώρα άδεια είναι η θέση, εσύ είσαι ο μόνος μάγκας που θα ήθελε να παρκάρει;
-'Οχι, αλλά είμαι ο μόνος μάγκας που το έκανε.
-Είσαι απίστευτος. 50 μέτρα παρακάτω έχει θέσεις. Γιατί πρέπει σώνει και καλά να το παρκάρεις σε αυτή τη θέση;
-Καλά, εσύ έχεις τραβήξει κόλλημα. Εγώ πάω στην εφορία φιλαράκο, να πληρώσω τα χρέη μου. Αν δε τα πληρώσω και μου βάλουν πρόστιμο, ποιος θα μου το καλύψει; Ο ανάπηρος;
-Έχεις κάποιο δίκιο τώρα που το λες. Αν όμως έρθει κάποιος με πρόβλημα αναπηρίας, τι θα κάνει; Πως θα παρκάρει για να κάνει κι αυτός τη δουλειά του;
-Ααααα, φιλαράκο, αφού με ρωτάς, να σου πω. Αν ήμουν πρωθυπουργός για μια μέρα, θα τους μάζευα όλους αυτούς και θα τους έκανα σαπουνάκι. Κάτι ήξερε ο Γερμανός εκείνα τα χρόνια.
-Μωρέ δίκιο έχεις τελικά. Λες και μας περίσσευαν θέσεις παρκαρίσματος για να τις δίνουμε στους σακάτηδες. Ας καθίσουν σπίτι τους να παίξουν με το Google Earth, που θέλουν και βόλτες στον κόσμο των φυσιολογικών!
-Χαχαχαχα (γέλιο και από τους δυο καθώς χτυπάει ο ένας την πλάτη του άλλου)!
Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009
Νέες θέσεις parking; Εύκολο!
-Τι έγινε φίλε μου;
-Να σε κείνο το δρόμο, στην Βενιζέλου, γίνεται της κακομοίρας κάθε πρωί. Αυτοκίνητα από τη μία, αυτοκίνητα από την άλλη, και από τις δυο μεριές του δρόμου φουλ παρκαρισμένα. Δε γίνεται δουλειά έτσι! Ο κόσμος έχει πρόβλημα!
-Μα τι λές τώρα; Και γιατί δε βάζουμε τους φίλους μας τους μπάτσους ή τους δημοτικούς να γράψουν καμπόσους και να βάλουν μυαλό;
-Έλα τώρα ρε Mayor, θα μας τρελάνεις τελείως; Ή ξύλο θα πέφτει ή θα πηγαίνουν οι κλήσεις για σβήσιμο ή θα έρχονται σε σένα να κλαίγονται. Θες κι άλλα τρεχάματα;
-Έχεις δίκιο, και είμαι και πολύ busy, ως συνήθως. Οπότε τι κάνουμε; Αν τα αφήσουμε έτσι δημιουργούμε κυκλοφοριακό χάος και αν αρχίσουμε τις κλήσεις θα πάει το βύσμα σύννεφο. Αλλά για κάτσε μισό λεπτό!
-Δήμαρχε; Σκέφτηκες κάτι;
-Και βέβαια! Θα μονοδρομήσουμε τον δρόμο αυτό! Έτσι θα αποσυμφορήσουμε την κίνηση και θα δημιουργήσουμε και νέες θέσεις πάρκινγκ, τις οποίες όλοι περιμένουν με αγωνία! Ανεπίσημες μεν, αλλά και πάλι τι γίνεται επίσημα σε αυτή την πόλη;
-Πω, πω Δήμαρχε, είσαι πολύ σοφός!
-Είμαι πολίτη μου... Αλίμονο από σας που δεν είστε!
Λίγες μέρες μετά, το project στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.
Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009
Πες μου που πουλάν καρδιές, να σου πάρω δυο (στην τιμή της μιας)
Καταπληκτικά πράγματα μπορεί να μάθει κανείς όταν ασχολείται με τα τοπικά πράγματα. Διαβάζοντας online εφημερίδα του ένδοξου τόπου μας, διαπιστώνω ότι οι υπάλληλοι της Ν.Α. Άρτας, έστειλαν το ακόλουθο στον Εμπορικό Σύλλογο και άλλους σχετικούς φορείς.
«Σας γνωρίζουμε ότι οι υπάλληλοι που εργάζονται στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκησης Άρτας είναι 340. Θα θέλαμε να εξετάσετε αν υπάρχει δυνατότητα τα μέλη σας να κάνουν εκπτώσεις στα μέλη του Συλλόγου μας και στις οικογένειες τους που θα κάνουν τις αγορές από τα καταστήματα σας. Οι ωφέλειες πιστεύουμε θα είναι και για τα δύο μέρη. Για μας αν τα καταστήματα σας κάνουν μια σχετική έκπτωση θα είναι κίνητρο και θα έχει σαν αποτέλεσμα να μένουν τα χρήματα στην πόλη μας. Πιστεύουμε ότι η σκέψη μας θα είναι η αρχή για μια ευρύτερη συνεργασία για θέματα που απασχολούν όλους του Αρτινούς.
Παρακαλούμε αν η σκέψη μας σας ενδιαφέρει να κάνετε τις σχετικές ενέργειες και να μας ενημερώσετε σχετικά».
Διανύουμε κρίση, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Αυτό που μου διαφεύγει στο παραπάνω κείμενο είναι το ΓΙΑΤΙ θα πρέπει κάποιος να κάνει έκπτωση σε μια ομάδα ανθρώπων που βρίσκεται σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση από πολλές άλλες που αδυνατούν να ζητήσουν το ίδιο λόγω έλλειψης οποιουδήποτε υπεύθυνου συνδικαλιστικού οργάνου; Επίσης μου διαφεύγει και το αν οι ανάγκες που σας έχουν δημιουργηθεί έχουν να κάνουν με τα είδη επιβίωσης ή ζητάτε την έκπτωση για άπαντες τις επιχειρήσεις; Πόση έκπτωση σας ικανοποιεί στο νέο Iphone ή στις ζάντες αλουμινίου;
Πάντως για να είμαστε δίκαιοι, καλό θα ήταν όλες οι εργασιακές ομάδες να στείλουν παρόμοιο αίτημα εκφράζοντας την επιθυμία τους. Πρώτη η ομάδα στην οποία ανήκω και γω, δηλαδή του φραπολόγου-σταρχιδολόγου, θα πρέπει να εκδώσει έκτακτη απαίτηση για καλύτερες τιμές στις υπηρεσίες όλων των lounge-cafe (χαχαχαχα!) της πόλης μας, διπλό καλαμάκι γιατί το πρώτο από το δάγκωμα κόβεται το άτιμο, αλλά και δωρεάν εμφιαλωμένο για την "ανάσταση" του φραπέ όταν κοντεύει να φτάσει στον πάτο. Επίσης να μαζέψουν και τις πατσούρες από την πασαρέλα.
Ζητάω πολλά ο Αρτινός;
Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009
Είναι ο Μπόρατ Αρτινός; Ιδού η απορία.
Φυσικά ο Μπόρατ δεν ζεί εδώ, και έτσι δικαιολογείται για την αφέλεια.
Απόψε το βράδυ, και καθώς οδηγούσα στην Περιφερειακή Οδό βλέπω στον πίσω καθρέφτη λευκό Monster Truck, δηλαδή αγροτικό μεγάλου κυβισμού και με τεράστιους πραγματικά τροχούς (για όσους δεν έχουν μεγαλώσει στην Alabama η επεξήγηση) να έρχεται με μανιασμένες διαθέσεις προς το μέρος μου. Αφού προσπερνά εμένα, άλλα αυτοκίνητα και νταλίκες, τον πιάνει το κόκκινο έξω τον γνωστό σε όλους μας Μπαρώνο, οπότε για να μπορέσει ο άνθρωπος να φτάσει γρήγορα στη δουλειά του, ανεβαίνει στη διαχωριστική νησίδα και αρχίζει να προσπερνάει τους υπόλοιπους σταματημένους!
Μια εντυπωσιακή και συγκινητική πραγματικά σκηνή που μας δείχνει ότι στην Άρτα δεν χρησιμοποιούμε τους δρόμους. ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΖΟΥΜΕ!
Η παρακάτω φωτογραφία τραβήχτηκε από λάθος σε πολύ χαμηλή ανάλυση και σε συνδυασμό με την κακή ποιότητα του κινητού, σίγουρα δε θα πάει για το National Geographic, αλλά παρ' όλα αυτά, τη δουλειά της την κάνει.